Yağmurlu bir Antalya günü. Biz yine armanın yanında olmak için stadın yolunu tutmuşuz. Güneşi, sahilleri ile dünyanın en güzel kenti olmadı ki Antalya. Yağmur da çok yakışıyor sevgiliye.
Çok özledik Antalyasporlu esnafı. Bir takım şehir ile bütünleşemezse başarı beklenemez o takımdan. Helal olsun Sarı Elektronik. Eskise bile bayrağın hala orada dalgalanmakta. Ama o bayrak eskidikçe artmıyor mu içimizdeki Antalyaspor aşkı?
Bahsettik ya şehir Antalyaspor ile bütünleşmeli diye. Antalyaspor ürünlerini arabamızda, dükkanımızda, evimizin balkonunda kullandıkça unutulan en önemli markamız tekrar kazınacaktır beyinlere. Sonsuza kadar yaşayacaktır Antalyaspor sevgisi.
Tek kardeşimiz Kocaelimiz mabedinin ismini durakta görünce bile seni konuşuyoruz. İnşallah geri gelecek süper addedilen lige ve tekrar İsmetpaşa'da kucaklaşacak kardeşlerin hası ile.
Çok farklı yerlerde, ansızın Antalyapor çıktı karşıma ama böylesi ilk defa başıma geldi. Misafir olarak geldiğim bir evde, salonda asılı bir İstanbul bayrağı canımı sıkmıştı açıkcası. Ancak yattığım odada masada duran 1995 yılından kalma İngilizce kitabında gördüğüm bu yazı büyük süpriz olmuştu benim için. Kim yazdıysa helal olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Küfür ve hakaret içeren yorumlarınızın yayınlanmayacağını hatırlatır, yorumlarınızı paylaşarak blogumuzu zenginleştirdiğiniz için teşekkür ederiz.