Gözler Seni Arar Şanlı Kocaelispor

Günlerdir Antalyaspor küme düşecek mi, kupada finale kalacak mı diye tartışıp duruyoruz. Aramızda kulübün geleceğini pek parlak görmeyenler var. Sonumuz Kocaelispor olur mu diye düşünenler var. İşte o Kocaelispor bugün amatör kümeye düştü. 

Antalyaspor tribünlerinin kardeş tribünü değil, Antalya'nın kardeş şehri olmuştu artık bizim için Kocaelispor. Yeri geldi onlar için deplasman yaptık, yeri geldi onlar için evimizi açtık, yeri geldi sırf Kocaelispor atkılarıyla deplasmanda giremezsiniz diyen polisle çatışık. Kocaelispor atkısını, Antalyaspor atkısından farksız gördük. Kim unutur ki 6 sene önce Gençlerbirliği maçında Kocelispor bayrağını sökmeye çalışan polisle yaşananları? Kim unutur Kocelispor tribünün yönetimin protesto edildiği maçtan sonra bizimle yürüyüşünü? Kim unutabilir Kocaeli'ye gittiklerimizde yaşadıklarımızı, kim unutabilir İstanbul, Bursa ve başka deplasmanlarda bizimle beraber gırtlak patlatan Kocaelisporluları...

Evet şuanda Kocaeli şehrinden çok uzaktayız, aramızda kilometreler var. Ancak o kilometreler, onların şuan yaşadıkları hissi bizim de yaşamıza engel olmuyor. Dibi gördü artık Kocaelispor şuan tek dileğimiz, arzumuz Kocaelispor'un dipten güç alarak eski haline dönmesi. Belki çok duygusal bakıyorum işe, evet Kocaelispor'un işi çok ama çok zor ancak Kocelispor çok büyük bir camiadır bunun altından kalkacağına inancımız tam. 

Amatör kümede, tahta tribünlerde canım feda olsun sana diye içten haykırmaya devam eden koca yürekler oldukça yıkılmaz Kocaelispor. Nerede olursak olalım 41. dakikada Kocaeli tek kardeş diye haykırdığımız sürece yıkılmaz Kocaelispor....

Ağlarsa Hodrimeydan Ağlar, Gerisi Yalan Ağlar!

Yağmurla Gelen Dostluk

Ligin ilk yarısında Manisa'daki Akhisar maçı Antalyasporlu taraftarlar için unutulmaz deplasmanlar arasına girmiştir. Benim diğer hatırladıklarım karlı Eskişehir deplasmanı, 1-0 galip gelip belki de şampiyonluğu kazandığımız Sakarya deplasmanı, binlerce kişilik konvoyla gidilen İzmir Altay deplasmanı, Manisa'da bir mahalle ile mevzu çıkan ve ölümün de yaşandığı deplasman, Ankara dönüşü Polatlı'da olaylarının çıktığı deplasman...

Bunların hepsi önemli ve hala konuşulan deplasmanlardı. Ancak bunlar genellikle kavga dövüşle hatırladığımız deplasmanlar... Akhisar deplasmanı ise bambaşka olmuştu. O günün güzelliği aslında sabahın ilk ışıklarında Salihli'de başlamıştı. Salihlililer bizi çok iyi ağırlamış, onlarla da çok güzel muhabbetlerimiz olmuştu. Ancak Manisa 19 Mayıs Stadı'nda yaşananlar konuşurken hala gözleri doldurtacak cinsten...

Tribüne girdiğimizde daha önce hiç karşılaşmadığımız Akhisarlıların "Hoşgeldiniz!" diye karşılayışı... "Antalya buraya" diye bağırırlarken "Lan bizi mi çağırıyorlar, yok oğlum kontra yemeyelim bir de." şaşkınlığımız... Akhisar tribününün rakip tribün kovalarcasına ama bu kez yağmurda daha çok ıslanmasınlar diye rakibi kendi tribünlerine aldırmak için kapılara yüklenmeye koşuşu... Bu mücadelerini gördükten sonra herkesin "Varsın giremeyelim tribüne ama bu mücadele bile yeter." düşüncesi... Şu an düşününce bile o günü tekrar yaşamaya ve insanın tüylerinin diken diken olmasına neden oluyor.

Biz "dost" dediğimiz tribünlerden çok taş yedik deplasmanlarda, çok camsız döndük Antalya'ya -15 derecelerde... O gün Akhisarlıların yaptığı hareket ile belki de yüzlerce kişi hastalanmaktan kurtuldu. Düşünün ki siz küme düşmemeye oynuyorsunuz, sahanızda galibiyetiniz yok, karşınızda 1000 kişilik bir deplasman tribünü var ama orada o insanlar ıslanmasın diye kendi tribününüze çağırıyorsunuz. Belki tribün gücünüzü kırdırıp deplasman tribününün gücünü artırıyorsunuz. Ancak bunu Akhisarlılar bir an bile düşünmüş müdür, hiç sanmıyorum.

İşte o Akhisarlılar bu hafta Antalya'ya geliyorlar. Dünyanın en güzel şehri Antalya'da onları en güzel şekilde ağırlamak bizim boynumuzun borcudur. Zaten grupların bu konuda belli başlı çalışmaları var. Münferitlerin de şehirde gördüğü Akhisarlılar'ı olanca nezaketiyle karşılayacağından hiç şüphem yok.

Maça gelince geçen sene başka bir takım için söylendiğinde çok rahatsız olduğum bir söylem vardı, şimdi onu en içten dileklerimle Akhisar için söylüyorum: Akhisar düşmeyecek, işte o kadar!

 

Kocaeli için Deplasman

Senelerdir bizi Marmara deplasmanlarında yalnız bırakmayan Kocaeliler'e bir türlü iade-i ziyaret yapamıyorduk.  Emrespor'un grubuna düşmesi hepimizi mutlu etti. Bir sefer Fethiye deplasmanına gidebildiğimiz kardeşlerimizin bir deplasmanında daha yanlarında olabilecektik.

Kocaelispor'un sezonun ilk haftasında gelecek olması ise biraz da üzdü esasında. Zira Isparta'da olamayabilirdim, yine yollara düşmek gerekebilirdi ki bu sefer de imdadımıza Bütler yetişti. Bütlerin bittiği dönem Kocaeli Isparta'ya gelecekti. Hemen Özgün'le planlar yapıldı. Özgün maçtan bir gün önce Isparta'ya geldi ve maç için pankart yapma işine koyulduk.

Maç günü geldiğinde Isparta sokaklarının duvarlarında hep Antalyaspor ve Kocaelispor yazılarını görmek mümkündü. Stadın oraya geldiğimizde SevenAs tayfası ile buluştuk. Onlarla muhabbet ederken İzmit'ten gelen Kocaelisporlularla selamlaşıp muhabbete devam ede ede maç saati geldi.

07 Gençlik tekeri patladığı için maça geç kaldı. 10-15 Antalyasporlu ve İzmit'ten gelenlerle Kocaelispor için gırtlak patlatmaya başladık. İlk yarı Kocaeli diğer kaleye doğru atak yapıyordu ancak top genelde o yarı sahada idi. Bir iki heyecanlandıran pozisyon olsa da oldukça durağan geçiyordu maç.

İkinci yarı 07 Gençlik'in gelmesi ile ortam daha da şenlikli bir hal aldı. Bu sırada Emrespor tribünlerinde bulunan Eskişehirlilerin gazı ile olduğunu tahmin ettiğim grup tarafından bizi kızdırmak için tezahüratlar yapılmaya başlandı. Ancak küçük tribünlerinde hepsinde olan olaylar bunlar çok takılmamak lazım. İkinci yarı bu sefer Emrespor daha iyiydi. Özellikle maçın sonuna doğru bastırdıkça bastırdı Emrespor. Ancak Kocaeli ilk maçta 1 puan ile ayrılmayı başardı Isparta'dan.

Kocaelispor taraftarından bir ricam var ki onlar zaten yapıyor aslında. Maç sonu tribünlere gelip taraftarı ile kucaklaşan, defalarca hem bize hem de İzmitlilere teşekkür eden bu futbolcu kardeşlerimize sahip çıksınlar. İnanın o kadar özlemişiz ki tribüne gelen futbolcuyu ben en son ne zaman böyle bir kucaklaşma yaşadık hatırlamıyorum Antalyasporlu futbolcularla.

Ne olursa olsun iyi bir hasret giderme oldu Kocaelili kardeşlerimizle. Önce onları, ardından 07 Gençlik'i yolcu ettik Isparta'dan; biz de evin yolunu tuttuk. Ancak bir kez daha anladık ki Antalyaspor taraftarı için Kocaelisporlular bambaşka. Bir kardeşten öte. Sizi çok seviyoruz İzmit'in delikanlıları.

 

Kocaelispor Geliyor

Spor Toto 3. Lig'e düşen Kocaelispor bu ligde ilk maçında lige yeni yükselen Isparta Emrespor karşısına çıkıyor. Bölge takımlarımızdan Emrespor'un lige yükselişini yine blogtan kutlamıştık ama Kocaelispor'un gözümüzde yeri her daim ayrıdır. Dolayısıyla bu maçta tabii ki bizi ellerinden geldiğince İstanbul ve İzmit'e yakın deplasmanlarda yalnız bırakmayan Kocaelispor'un yanında olmayı seçiyoruz.

Küme düştükçe bağlılığı devam eden büyük Kocaelispor taraftarının yanına gidecek olma düşüncesi bile heyecanlandırıyor. Sahada kırmızı-beyaz, yeşil-siyah formalılar mücadele etmese de tribünde kardeşlerle buluşmak her zaman mutluluk verir.

Maç 9 Eylül Pazar günü saat 16:00'da Isparta Atatürk Stadı'nda... Kocaeli'den ve Antalya'dan yola çıkacak herkese hayırlı yolculuklar. Vurduğun gol olsun Kocaelisporum. 

       Bilgi       

Antalya'dan yekten Isparta'ya gelmek isteyen arkadaşlar için Antalya Otogar'dan Kamil Koç, Pamukkale, Isparta Petrol gibi firmaların buçuk ve tam saatlerde otobüsü vardır Isparta'ya. Gidiş-geliş 30 lira. Maçın 16:00'da başlayacağı göz önünde bulundurulursa saat 13:30 ve daha önceki hangi otobüse binilirse maça rahat rahat yetişilebilir.

  

Adamsınız!

Kocaelispor'un durumu ne kadar kötü olsa da

bu kardeşliğin iyi gün dostluğu olmadığını bir kez daha dosta, düşmana gösterip

Kocaeli'den Bursa deplasmanına gelen Kocaelisporlular:

 Adamsınız!

Tek Kardeş Körfez

Kocaelispor taraftarı ile kardeşliğimizin nasıl başladığını az çok artık tüm Türkiye biliyor. 17 Ağustos Depremi'nin tarifsiz acıları arasında yeşeren bu kardeşlik tribün anlamında Bursa-Ankara kardeşliği ile beraber parmakla gösterilen kardeşliklerden biri...

Diyorlar ki kardeşlik mi olurmuş; bir maç kazanın, yenilin görün bakalım ortada kardeşlik mi kalıyor? İşte yaşamayan bilemez derler ya, aynen o durumdayız.

Süper Lig'te Kocaeli'de karşılaştığımız en son maça İstanbul'dan trenle gitmiştim. Gardan stadyum bölgesine geldiğimde tüm Kocaelisporlular yanıma gelip hoşgeldin demeye başladılar. Bir iki kişi ile muhabbet ederken bir bira uzatıldı içmeye başladım. Karnımın acıktığını öğrenenler köfte ekmek yaptırıp geldiler. Daha sonra bir bilet geldi. Deplasman tribününde olsam daha iyi olcağını anlatırken "Yok kardeş deplasman tribünü bileti zaten." dediler, biletimi de verdiler.

Muhabbet devam ederken yanımda para olmadığını, nerede bankamatik bulabileceğimi sordum. "Yok kardeş bulamayız ama biz aramızda toplayalım." dediler. Bu insanları hayatım boyunca ilk defa görüyordum. Yemek, bira ısmarlıyorlar; biletimi veriyorlardı; üstüne param yok diyince para topluyorlardı aralarında ve bunu sadece Antalyasporlu olduğum için yapıyorlardı.

Daha sonra kabul edemeyeceğimi söyleyince helalleşip tribünlerimize giderken bir markete girdim. Antalya'da bazen 10 liranın altında olduğu zaman kart çekmeyen bakkallara inat market sahibi "Oğlum yol gideceksiniz tabii ki." diyerek kartımdan çektiği parayı kendi kasasından verdi. Üstüne aldığım sudan para almadı, onu da helal etti.

Tabii ki kardeşlik tribünde oluyor ama sahada puan kaybettiğimiz zaman ağızlarından salya saçarak kardeşliğe saldıranlar bunları düşünmeli. Gerçekten o kadar saçma puanlar kaybediyoruz ki Kocaelispor'a puan kaybettiğimiz zaman kardeşliğimize saldırmaları çok anlamsız geliyor ne yazık ki.

Son olarak bugünlerde Ads ve Ankaragücü ile özellikle internet aleminde gelişen güzel muhabbetlerimiz var. İki büyük camia ile geçmişimiz çok eski. Hatta Kocaeli'den de eski zamanlardan... Ads, Ankaragücü, Buca gibi camialar sorunumuzun olmadığı, karşılıklı sevgi saygının olduğu camialardır. Ancak Kocaeli şehrinin, insanının, takımının hepimizde yeri ayrıdır. Kocaeli şehrindeki her birey Antalya kardeşliğini, Antalya'daki de Kocaeli kardeşliğini bilir. Ondan dolayı biz kendimizi tek şehir gibi düşünürüz.

Dakika 41 beyler, açın atkıları... Kocaeli kardeş Kocaeli şık şık!