Burası Adopen Herkes Ayağa

Aslanların önünden geçip, forma atkı satan tezgahlara gözümüzün ucuyla baktıktan sonra karşımıza çıkar Adopen'in gişeleri. Turnike kapısının önünde bulunan, insanları tek kişi hizaya sokmak için oraya konmuş demirlerin arasından çıkan sonunda bilet tutan eller olan kolların sallandığı turnike. O biletler ki, gişede biriken okutulmamış biletleri dışarıda kalanlara ulaştırılmaya çalışanlardır.

Hizaya sokulması zor bir tribündü ki o demirlerin arasında 1 kişi durması mümkün mü, alt alta üst üste durulan, demirlerin arasında sıkışan boyunları atkılı tribüncüler. Şimdi ki gibi kravat gibi bağlanan tek kat atkılar değil, boyna sıkı sıkı sarılmış yün atkılar. Kimi zaman Antalyaspor atkısı bulamayanlarn boyunda yer edinen, Ajax ve hatta Dortmund atkıları. 

Ortalıkta gezinen abi beni maça sokar mısın diyen, tribünü tanımaya başlamış olan meşale sokmakla görevlendirilmiş çocuklar... Perge'den çıkan tribünün büyükleri... 

Bizimle girenlerin ortada toplanmasının istenmediği yıllar. Kimi zaman bizimle girenlerin bulunamadığı yıllar. Genelde acı gördü, dışlanmışlık gördü, kavga gördü, ihanet gördü Adopen tribününün koltuksuz sıraları. Koltuklar takıldıktan sonra bile çoğu zaman koltuk görmedi o sıralar. 

Bunca acıya rağmen hep makaranın döndüğü, tatlı bir heyecanın olduğu, tribünün kralının yapıldığı yer oldu Curva Nord. Ondan geriye sayıp goool diye tellere tırmanıldı, rakip takip kalecileri ile makaranın asosunun yapıldığı başka bir yer olmadı Antalya'da. 

Zıplamayanın Bursalı olduğu Adopen tribünü... Meşale yandığı zaman dumanını fırtına bulutları gibi sahaya gönderen, zıplanıldığı zaman gökgürültüsü oluşturan Adopen tribünü. İsmiyle tezat olduğunu düşünenlere inat, endüstriyelleşmeyen Adopen tribünü...

Çok özledi Antalyaspor taraftarı seni... İstemiyor Antalyaspor taraftarı rahat gişeler, açılır kapanır koltuklar. Demirlerin arasına sıkışmayan taraftara, Antalyasporlu mu derim ben...