Gençlerbirliği, Galatasaray, Trabzonspor, Orduspor ve Manisaspor maçlarını geride bıraktık. Bu sürece girerken 3 maçtır galip gelemiyorduk ve ne yazık ki bu 1.5 ay sonunda da galibiyet göremedik. Ve hali ile takıma tepkiler had safhaya ulaştı.
Gecikmeden dolayı özür dilereyek kısa bir değerlendirme yapmak istedim. Kronik sakatımız Mehmet Yılmaz'dan öte, Doğa Kaya'sız bir dönem geçirdik ve bana kalırsa en büyük handikaplarımızdan biri de bu.
Döneme Gençlerbirliği deplasmanı ile başladık. Mehmet Özdilek ile hiç mağlubiyetimizin bulunmadığı Ankara ekibine belki de bunun rahatlığı ile çıkan bir Antalyaspor vardı. İlk dakikada ofsayt nedeni ile attığımız gol sayılmadı ve dönen top Ömer'in dikkatsizliği/karasızlığı nedeniyle kalemizde gol oldu. Ve isteksiz futbol 3-0lık bir hezimeti beraberinde getirdi. Kızılan konu Gençlerbirliği'nden yenen 3 gol değil, futbolculardaki isteksiz durum idi.
Dönüşteki rakibimiz Galatasaray idi. Önceki hafta Bursa karşısında güzel futbol oynayan Galatasaray'a karşı, Ankara'da 3 gol yiyen isteksiz Antalyaspor. Çoğunluk hezimet bekliyordu ama sahada top oynamak istemeyen iki ekip ve golsüz geçen bir maç. Ne konuşulabilir ki böyle bir maç hakkında, üzücüz terör eylemlerinde şehit düşen Mehmetciklere sahip çıkan Antalyaspor taraftarı dışında.
Haftaiçi Trabzon'dayız. 10 derecelik bir sıcaklık farkı. Ancak içimizi ısıtan hayatlarında ki en güzel golleri atan enişte Zita ile Deniz Barış. 2-0 önde kapatıyoruz ilk yarıyı. Ancak ikinci yarı, ilk yarıdaki Antalyaspor'dan eser yok sahada. Hakemin de vermiş olduğu dünyanın ne kolay penaltısı ile 2 puanı bırakıp geliyoruz Trabzon'dan. Ne zaman öğrenicez acaba skor avantajını korumayı?
Benim bu periyotta en çok korktuğum takımdı Orduspor. Lig 2.si olarak geldiler Antalya'ya. Ve lig 2.sine yakışır şekilde başladılar ilk yarıya. İkinci yarı Emrah girdi de değişti biraz takım. Belki yine galibiyeti kaçıran taraf olduk. Ama artık çok sıkılmadık mı iyi oynayıp 3 puanı kaçıran taraf olmaktan. Demek ki eksik olan birşey var. Gol gol gol. Antalyaspor'un forvet ihtiyacı sağır sultanın bile kulağına gidiyor.
Ve Manisa deplasmanı. Karşı karşıya, boş kaleye atılamayan goller. Bunların hiçbir şekilde telafisi olamaz. Transfer döneminde herkesin gördüğü forvet eksiği artık çıldırtıyor insanları. Ve alakasız bir topta yenilen gol. Mağlup dönüyoruz, son yıllarda mutlu döndüğümüz Manisa'dan.
Takımın tek forvet oyuncusu Necati. Ali Zitouni'nin Süper Ligi kaldıramadığı herkes tarafından aşikar. Necati'nin özellikle son 3 haftada yaşadığı sakatlık sorunları ile had safhaya çıktı forvet sıkıntısı. Artık herkesin düşüncesi bir, devre arasında sağlam bir forvet alınmalı, ikinci yarı tehlikeli bölgeden uzaklaşılmalı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Küfür ve hakaret içeren yorumlarınızın yayınlanmayacağını hatırlatır, yorumlarınızı paylaşarak blogumuzu zenginleştirdiğiniz için teşekkür ederiz.