Antalyaspor yazıyoruz, Antalyaspor konuşuyoruz… Varyantın başına şanlı Antalyaspor bayrağının dikildiğinden bu yana belki de 20 gün oldu ama bir satır bir şey söylemedik bayrak hakkında…
Bayrak hakkında gördüğüm fotoğraflar hakkında konuşmak istemedim. O bayrağı dalgalandıran rüzgarı hissederken görüntüsünü yazmak onu anlatmak istedim. Daha 20 günlük olan bayrağa hasretim de geçen cumartesi günü sonlandı. Özgün'le buluştuktan sonra Konyaaltı Caddesi’ne çıktığım an gördüm yan yana dalgalanan Türk ve Antalyaspor bayraklarını.
Bayrağı ilk gördüğüm an verdiğim tepkiler, attığımız gol sırasında gösterdiğimiz reaksiyonlar gibiydi. Abiiii, şahaneee oğlum, bu ne güzel bir şey Allahım vb tepkiler. Ve inanın gözlerim doldu. Muhteşem bir güzellik.
Seyir terasındaki banklardan birine oturduk. Arkam dönük şekilde oturuyordum bankta ama hani bir barda arka masadaki kızı çaktırmadan kesmeye çalışırsın ya aynen o şekilde dönüp dönüp bayrağın dalgalanışını izliyordum. O orada dalgalandıkça, içimde kopan fırtınaları anlatacak kabiliyetim olsa zaten yazım edebiyatında çığır açmış olurdum.
Bayrağın orada dalgalanmasında büyük emeği geçen Kenan Abi’yle telefonda konuştuk, durun geliyorum dedi atladı bisikletine 20 dakika sonra yanımızdaydı. Bir yandan Antalyaspor’u kurtarırken sohbetlerle, bir yandan da bayrağı izlemekten alamıyordum kendimi. Kenan Abi, sen bu bayrakla ilgili güzel şeyler yazarsın şimdi dedi ama, kendisi o kadar güzel ki, seçili kelime grupları yan yana gelerek bu güzelliği anlatacak bir nizamı oluşturamaz.
100. Yıl’da inşaatı devam eden stadımız tamamlandığında bayrağın altında toplanıp oradan stada yürümeyi, Antalya’ya gelen misafirlerime gururla dalgalanan şanlı bayrağı göstermeyi, Konyaaltı Plajları’nda yüzen diğer takım taraftarlarının kıskançlıklarını düşünmeden duramadım. Ben şahsen böyle bir şeyi başka bir şehirde görsem kudururdum herhalde.
Dedim ya gidip görmesi lazım herkesin, ne mutlu ki Özgünle bize hep oturup Antalyaspor konuştuğumuz yere asıldı bayrak. Artık Antalyaspor’u konuşurken, bayrağın gölgesi altında olacağız.
Yaşa Varol Antalyaspor!
Bayrak hakkında gördüğüm fotoğraflar hakkında konuşmak istemedim. O bayrağı dalgalandıran rüzgarı hissederken görüntüsünü yazmak onu anlatmak istedim. Daha 20 günlük olan bayrağa hasretim de geçen cumartesi günü sonlandı. Özgün'le buluştuktan sonra Konyaaltı Caddesi’ne çıktığım an gördüm yan yana dalgalanan Türk ve Antalyaspor bayraklarını.
Bayrağı ilk gördüğüm an verdiğim tepkiler, attığımız gol sırasında gösterdiğimiz reaksiyonlar gibiydi. Abiiii, şahaneee oğlum, bu ne güzel bir şey Allahım vb tepkiler. Ve inanın gözlerim doldu. Muhteşem bir güzellik.
Seyir terasındaki banklardan birine oturduk. Arkam dönük şekilde oturuyordum bankta ama hani bir barda arka masadaki kızı çaktırmadan kesmeye çalışırsın ya aynen o şekilde dönüp dönüp bayrağın dalgalanışını izliyordum. O orada dalgalandıkça, içimde kopan fırtınaları anlatacak kabiliyetim olsa zaten yazım edebiyatında çığır açmış olurdum.
Bayrağın orada dalgalanmasında büyük emeği geçen Kenan Abi’yle telefonda konuştuk, durun geliyorum dedi atladı bisikletine 20 dakika sonra yanımızdaydı. Bir yandan Antalyaspor’u kurtarırken sohbetlerle, bir yandan da bayrağı izlemekten alamıyordum kendimi. Kenan Abi, sen bu bayrakla ilgili güzel şeyler yazarsın şimdi dedi ama, kendisi o kadar güzel ki, seçili kelime grupları yan yana gelerek bu güzelliği anlatacak bir nizamı oluşturamaz.
100. Yıl’da inşaatı devam eden stadımız tamamlandığında bayrağın altında toplanıp oradan stada yürümeyi, Antalya’ya gelen misafirlerime gururla dalgalanan şanlı bayrağı göstermeyi, Konyaaltı Plajları’nda yüzen diğer takım taraftarlarının kıskançlıklarını düşünmeden duramadım. Ben şahsen böyle bir şeyi başka bir şehirde görsem kudururdum herhalde.
Dedim ya gidip görmesi lazım herkesin, ne mutlu ki Özgünle bize hep oturup Antalyaspor konuştuğumuz yere asıldı bayrak. Artık Antalyaspor’u konuşurken, bayrağın gölgesi altında olacağız.
Yaşa Varol Antalyaspor!
