30 Haziran 2016... Yani bu sezonun başında, tepeden inme kararla Gültekin Gencer görevden ayrıldı. O olanları tartışmak için geç kaldık, yerine Ali Şafak Öztürk seçildi.
Seçilmesiyle beraber herkesin kafasında soru işaretleri oluştu. Genç yaşı, Fb formasıyla fotoğrafları, Akıncıoğlu tarafından desteklenmesi; camiada tedirgin bekleyişe neden oldu.
Sene başında zor bir mücadeleye girişti. Bize göre İstanbul semt takımı, onlara göre "şerefli" bir klübün Bizans oyunları ile tanıştı. İlk başta bocalasa da, daha sonra sergilediği sağlam duruş ile #BizAntalyasporuz mottosunu başlattı. Taraftar, İstanbul'a karşı senelerdir beklenen dik duruşu gösteren bir başkanı görünce, hafiften ısınmaya başladı Ali Şafak Öztürk'e karşı.
Burada kendi görüşümden bahsetmek istiyorum. İlk seçildiğinde, ben de Akıncıoğlu korkusu yaşamadım değil. Ancak gelir, gelmez kombinede yaptığı indirim hoş gözüktü. Futbolu bilen bir insan olması, herkesin düşündüğünün aksine genç yaşı ve maddi olarak gücü yani Antalyaspor'dan bir çıkarının olmayacak olması benim için hanesine yazılan artılardı. Tek handikabı gözüken Fb fotoğrafları idi. Ancak sanırım Fenerbahçe'yi 1-0 yendikten sonra gördüğümüz mutluluğu korkularımızı silmeye yetti.
Beşiktaş'a karşı duruşundan sonra, ondan genç yetenekler bekledik ancak ne yazık ki transfer edilen futbolcuların neredeyse tamamı fiyasko çıktı. Bunun üstüne 8 hafta boyunca galip gelemeyen bir Antalyaspor olunca, istifa sesleri de yankılanmaya başladı.
Takımın üst üste galip gelmesi, takımla, tribünle verdiği görüntüler, aktifliği had sahfaya ulaşan klübün sosyal medya kanalları, devre arasında semt takımlarına karşı durduğu dik duruş devam edince, tribün de onu sahiplenmeye başladı.
Başkan şuan tam istediğim gibi. Atkısını takıyor, yeri geldiğinde sert, yeri geldiğinde güler yüzlü oluyor. Kendini Antalyaspor'un önüne koymuyor. Böyle devam etmesi en büyük dileğimiz.
O dik durmaya devam ettikçe, Antalyaspor tribünü onun arkasında durmaya devam edecektir.
